بسم الله الرحمن الرحیم
ما یک مرتبه عالی داریم که خدا می فهمد، آن مرتبه عالی اینطور خطاب می کند به مرتبه مادون که باید تحت امر آن عالی باشند. آن مرتبه عالی درانسان به منزله فرمانده است. به خاطر اینکه بفهمیم که این فرمانده را داریم، همین که گاهی اوقات مراعات می کنیم ولو این که یک نفع ظاهری هم باشد ولی آدم از دروغ و تهمت و غیبت خودداری می کند، یا در ماه مبارک رمضان یک چیزی آدم را فرمان می دهد برای نخوردن ونیاشامیدن و...درحالی که تشنه وگرسنه هستیم، آن بازدارنده، شأن عالی ماست، آن که میل به خوردن دارد مراتب مادون ما هستند که باید تحت امر آن مافوق باشند، این دهان ما که میل به خوردن دارد و سایر اعضاء و جوارح ما، همه مراتب مادون ما هستند، ولی آن مافوق به آن اجازه نمی دهد. آن مرتبه مافوق که شأن أعلای آدم است عبارت از همان خدافهمی است، اوبه ما اینطور خطاب می کند.
استاد امامی نجف آبادی
