ظاهر و باطن اعمال

بسم الله الرحمن الرحیم


مصلّی خدا را نشان می دهد، روزه دار خدا را نشان می دهد، حاجی اگر آن نیت خالص را داشته باشد خدا را نشان می دهد، ما هم اگر در راه کسب علم، خداوند بر ما مسلط باشد خدا را نشان می دهیم. اگر خدا را نشان دهیم می شویم مؤمن و إلامی شویم کافر.

وقتی هم که نشان می دهیم گاهی ریاءً نشان می دهیم، یعنی ظاهر ما با باطن ما تفاوت می کند، ظاهر با باطن تفاوت کردن بیشتر در ما هست و ما در خودمان مشاهده می کنیم و می بینیم که ظاهر ما حرفی می زند ولی باطن ما این جور نیست، مثلا اظهار ارادت می کنیم نسبت به یک چیزی ولی در ذهن ما این طور نیست، یا خلوص نیت را به زبان می آوریم و می گوییم که خالصا آمدیم برای خدا ولی قلبا این طور نیستیم.

اینجا ظاهر ما خدا را نشان می دهد ولی باطن ما دنیا را نشان می دهد، آن وقت قهرا باطن ما کافر و ظاهر ما مسلمان است و از آنجا که ظاهر باید متکّی به یک باطنی باشد(که همان نیت وقلب است) چون ظاهر ما متکی به آن نیت نیست لذا برای آدم کارساز نیست، چون آن نیت اصل است ومثل ریشه است، عمل ما هم مثل شاخه است.

استاد محمود امامی