خلوص نیت در اعمال

بسم الله الرحمن الرحیم


در اینکه اصل علم محترم است حرفی نیست، اما اینکه نیت دنیایی باشد یا آخرتی این مهم است و فرق می کند.
نیت دنیایی آدم را منحرف می کند و از بین می برد، طالب علم باید این کار را بکند همانطور که برای نماز و وضو و... نیتش خالص است باید برای کسب معرفت هم همین نیت را داشته باشد.

یکی نماز ریایی می خواند و خوشش می آمد که همه او را درحال نماز ببینند، یک وقتی داشت در مسجد نماز می خواند صدای در آمد بعد از نماز دید که سگی در را باز کرده است، این نماز هیچ فایده ای ندارد، هکذا در مورد کسب علم و معرفت باید محرک خداوند باشد و نباید به دیگران کاری داشت، چون آدم که برای خودش که این کارها (نمازوتحصیل علم و..) را انجام نمی دهد بلکه به فرمان الهی باید باشد، لذا اگر وسط نماز کسی آمد و شخص گفت: به به فلانی هم آمد و الان یک آفرین هم می گوید، این نماز باطل است، همانطورکه اگر وسط نماز ادرار بکند نماز باطل می شود، آنچنان نیتی از ادرار هم بدتر است.

استاد محمود امامی